Terwijl het buiten guur en koud was, was het heerlijk warm in Wijkcentrum de Mussen voor het Vraagelkaarcafé van vrijdag 22 oktober. Bij binnenkomst begroetten mensen elkaar enthousiast. De sfeer zat er gelijk goed in!
De middag was gevuld met leuke workshops. Er was veel enthousiasme bij kalligrafie en de deelnemers wilden de papieren mee naar huis nemen om verder te oefenen. Tijdens de workshop interactief schilderen ontstonden fijne gesprekken. Een van de deelneemsters vond het schilderen best moeilijk, waarop een ander zei: ‘Het is om te lachen, daarom zijn we hier! Het hoeft allemaal niet perfect.’
Er was ook veel animo voor de workshop ‘Gezond eten en leven’. Er deden twee grote groepen mee die het fijn vonden om hier meer over te leren. Een van de deelnemers: ‘Ik weet nu wat verzadigde vetten en onverzadigde vetten zijn.’
De sfeer was heel fijn tijdens de middag en dat zat hem ook in de kleine dingen. Tijdens het filosofiecafé zei iemand dat hij nog geen koffie had gehad. Direct zei een ander: ‘ik ga het voor je halen.’ Dat zorgde voor ontroering: ‘Ik hoef er hier niet om te vragen en krijg het gewoon. Ik raak er helemaal ontroerd van, normaal krijg ik de deuren altijd dichtgegooid. Dan betekent zo’n gebaar heel veel!’
Tijdens de middag werd er ook stilgestaan bij de uitreiking van de Gouden Klaver. Joan had Mildrid genomineerd, voor Mildrid was dit een totale verrassing: de tranen schoten in haar ogen. Ze wist niks uit te brengen terwijl Joan mooie woorden over haar sprak: ‘Mildrid heeft een gouden hart. Ze staat altijd voor iedereen klaar, is vriendelijk en heel open. Als ze iets heeft, deelt ze het met iedereen. Ze geduldig en heel geliefd. Daarom verdient ze deze Gouden Klaver!’
Helaas kwam er aan deze middag ook weer een einde. Een deelneemster grapte: ‘Moet ik de taxi later laten komen? Ik vind het zo gezellig!’